Het lijkt wel alsof iedereen tegenwoordig coach is. Wat belachelijk, zoveel coaches, kun je denken. Maar wat als je een coach eens ziet als een tandarts, dan is het mooi als er voor iedereen een coach beschikbaar is.
Je kunt de groei aan coaches – zeker op het gebied van persoonlijke ontwikkeling – ook zien als een positieve maatschappelijke ontwikkeling. Naast aandacht voor fysieke en dentale gezondheid is er nu steeds meer interesse in mentale gezondheid.
En is het niet mooi dat zo veel mensen de ambitie hebben om anderen te helpen in hun ontwikkeling? En dat zoveel mensen zichzelf een coach gunnen om meer over zichzelf te leren?
Als coach vind ik het belangrijk om goed te weten wat ik doe en mezelf te blijven ontwikkelen. Daarom heb ik, voordat ik begon met coachen, eerst twee coachopleidingen afgerond. En daarom ben ik onlangs lid geworden van de NOBCO, de Nederlandse Orde van Beroepscoaches.
Dit netwerk helpt de professionalisering van coachen, met opleiding en intervisie, wetenschappelijk onderzoek, een ethische gedragscode en certificering. Ik hoop dat mijn tandarts ook zo met zijn professionele groei bezig is.
Wat vind jij: de coach als tandarts, een goed idee?